بررسی طولی سفالومتریک رشد کلی صورت کودکان واجد اکلوژن طبیعی 9 تا 11 ساله ایرانی (قزوین, 77-1375)

زمینه: رشد و تکامل مجموعه استخوانی در تعیین شکل بدن و صورت نقش مهمی دارد. رشد فکین یک پدیده پیچیده است و یکی از روش هایی که در مورد بررسی چگونگی آن وجود دارد, آنالیز رادیوگرافی های سفالومتریک متوالی تهیه شده در طول زمان است. هدف: مطالعه به منظورتعیین چگونگی رشد کلی صورت در کودکان 9 تا 11 ساله دارای اکلوژن طبیعی به روش طولی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه طولی در سال 1375 تا 1377 بر روی 60 دانش آموز 9 تا 11 ساله دارای اکلوژن طبیعی در شهر قزوین انجام شد. نگاره جانبی به طریق NHP گرفته شد. دو رادیوگرافی براساس حداکثر تطابق ناحیه قاعده جمجمه بر روی هم منطبق شده و نقطه وسط دو سایه چپ و راست بال بزرگ اسفنوئید به عنوان نقطه ثبت در نظر گرفته شد. تغییرات رشد مربوط به هفت شاخص نسج نرم، یازده شاخص نسج سخت و چهار شاخص دندانی براساس خط عمودی واقعی ثبت شد. جهت بررسی اثر سن و جنس بر متغیرها از آنالیز واریانس استفاده شد. یافته ها: شاخص های نسج نرم در جهت جلو و پایین رشد داشتند. در نسج سخت نازیون به سمت بالا, جلوی فک بالا و فک پایین به سمت پایین و جلو, خلف فک بالا به سمت جلو و پایین و خلف فک پایین به سمت پایین و عقب جابه‌جا شدند. از زاویه دندان های ابنسایزور فکین کاسته شد. نتیجه گیری: در هنجارهای سفالومتریک کودکان مورد مطالعه, تفاوتی از لحاظ جنسیت مشاهده نشد و در طول این مدت تفاوتی در میزان رشد بین گروه های سنی وجود نداشت.